Oortjes

Fietsen zonder oortjes, gisteren gaf het een saaie rit. De directie van de Tour de France verbood communicatie tussen ploegleiders en renners, renners en ploegleiders reageerden boos. Ze besloten het met zijn allen een dagje rustig aan te doen. Fijn zo.
Vroeger reden wielrenners altijd zonder oortjes. Jan Janssen weet het nog. Hij verloor de Tour de France van 1966, die hij mét oortjes zou hebben gewonnen. Het was de grootste blunder uit zijn loopbaan.
Jan Janssen had in de ronde van 1966 in de zestiende etappe de gele trui veroverd. Hij stond er goed voor. Nog zes ritjes en daar was Parijs al. Een eerste Tourzege voor een Nederlander was goed mogelijk.
De zeventiende etappe ging van Briançon naar Turijn, over twee hoge bergen; Montgenèvre en Sestrières. Janssen was er niet bang voor. Hij had al vaker een berg beklommen. In zijn gele trui zou hij de 160 kilometers wel klaren. En toen kwam het. Gaan we over naar speciale verslaggever Theo Nolens ter plaatse, in dienst van de Volkskrant.
‘Plotseling wipte Lucien Aimar alleen weg. In de rug gedekt door al zijn Ford-makkers schoot de jonge kapitein van Anquetil ongrijpbaar de vele korte bochten in van het parcours. Binnen één minuut was Aimar uit ’t zicht verdwenen. Jan Janssen had de vlucht totaal gemist.’
Janssen zelf was er duidelijk over. ‘Geloof me, ik heb Aimar niet zien vertrekken. Mijn ploegmaat Groussard kwam het me vertellen, maar ik weigerde hem te geloven. Ik had geen aanval verwacht.Ik merkte pas dat Aimar weg was toen zijn winst al anderhalve minuut bedroeg.’ Janssen spartelde de laatste etappes nog tegen, maar kon de anderhalve minuut achterstand op Aimar niet meer goedmaken. Weg Tour. Eén dagje geel, daar bleef het bij.
De oortjes van nu hadden Jan Janssen in 1966 goed kunnen helpen. Zijn ploegleider zou hem meteen hebben gewaarschuwd. Zijn ploeggenoten zouden het slechte nieuws over de ontsnapte Aimar ook terstond hebben geweten. In een mum van tijd hadden zij actie kunnen ondernemen. Maar zo ging het niet. Jan Janssen bleef verstoken van informatie en had er zwaar tabak van. Misschien wel tabak van het merk dat adverteerde op de Volkskrantpagina met het ritverslag. ‘Uw collega’s noemen u bedachtzaam. Bij krant, boek of T.V. rookt u graag een pijp. De avond vindt u een plezierig stukje van de dag. Zijn we er dus vèr naast als we denken dat u Coopvaert rookt?’

Reacties: info@elshout.nu